نیروی کار خارجی همچنان می‌توانند از طریق برنامه آتلانتیک مهاجرتی (AIP) برای اقامت دائم اقدام کنند، مشروط بر اینکه پیشنهاد شغلی واجد شرایطی از یک کارفرمای تعیین شده در یکی از سه استان دیگر آتلانتیک کانادا دریافت کنند:

• نیوفاندلند و لابرادور

• نوا اسکوشیا

• جزیره پرنس ادوارد (PEI)

این استان‌ها هنوز به سهمیه کامل AIP خود برای سال جاری نرسیده‌اند و همچنان درخواست‌های تأییدیه را از کارفرمایان تعیین شده پذیرفته‌اند.

در حالی که استان‌های مذکور هنوز برنامه‌های AIP خود را تعطیل نکرده‌اند، برخی از آن‌ها شرایط خاصی را برای محدود کردن واجد شرایط بودن نیروی کار و کارفرمایان تعیین کرده‌اند.

• نوا اسکوشیا درخواست‌های تأییدیه را از نیروی کار خارجی که پیشنهاد شغلی دارند، با هر کد NOC به جز NOC 62020 (سرپرستان خدمات غذایی) می‌پذیرد.

• علاوه بر این، اوایل سال جاری جزیره پرنس ادوارد اعلام کرد که فقط درخواست‌های تأییدیه برای نیروی کار در سه بخش بهداشت، ساخت و تولید پذیرفته می‌شود.

در حال حاضر نیوفاندلند و لابرادور هیچ محدودیتی برای برنامه AIP خود اعلام نکرده است.

دلایل بسته شدن زودهنگام برنامه

در مقایسه با بسته شدن برنامه در سپتامبر سال گذشته، سهمیه امسال بیش از پنج ماه زودتر تکمیل شد.

بسته شدن زودهنگام برنامه آتلانتیک نیوبرانزویک پس از اعلامیه ۱۸ فوریه این استان مبنی بر عدم پذیرش درخواست‌های تأییدیه برای برخی مشاغل تحت AIP رخ داد.

رقابت‌پذیری برنامه AIP به دلیل کاهش ۵۰ درصدی سهمیه مهاجرتی استانی تخصیص داده شده به استان‌ها توسط دولت فدرال در سال ۲۰۲۵، افزایش یافته است. این کاهش سهمیه به دلیل کاهش کلی اهداف پذیرش اقامت دائم در برنامه سطح مهاجرت ۲۰۲۵-۲۰۲۷ است.

دولت فدرال مسئول تعیین توزیع سالانه سهمیه برنامه‌های مهاجرتی استانی (PNP) و AIP برای هر استان آتلانتیک است.

با نصف شدن سهمیه‌های استانی، استان‌ها فضای کمتری برای نیروی کار خارجی جویای اقامت دائم از طریق AIP دارند. در نتیجه، آن‌ها مجبور به اعمال محدودیت‌هایی در مشاغل و بخش‌های واجد شرایط شده‌اند تا نیازها و تقاضای بازار کار محلی خود را به دقت منعکس کنند.

نحوه عملکرد برنامه AIP

برنامه AIP یک مسیر مهاجرتی برای نیروی کار ماهر خارجی و فارغ‌التحصیلان بین‌المللی است که قصد دارند در یکی از استان‌های آتلانتیک کانادا کار و ساکن شوند.

AIP یک برنامه مبتنی بر کارفرما است، به این معنی که این برنامه برای کمک به کارفرمایان در یافتن نامزدهای واجد شرایط برای پر کردن موقعیت‌های شغلی محلی طراحی شده است.

کارفرمایان جویای نیروی کار ماهر خارجی تحت این برنامه باید برای دریافت تعیین‌شدگی از استان خود اقدام کنند، چرا که تنها کارفرمایان تعیین‌شده می‌توانند در AIP شرکت کنند. پس از تعیین‌شدن کارفرما، آن‌ها می‌توانند برای پیشنهادهای شغلی که به نیروی کار خارجی ارائه داده‌اند، درخواست تأییدیه ارسال کنند.

در صورت موفقیت، متقاضی گواهی تأییدیه دریافت می‌کند.

با در دست داشتن این گواهی، متقاضی می‌تواند برای اقامت دائم از طریق اداره مهاجرت، پناهندگان و تابعیت کانادا (IRCC) درخواست دهد، مشروط بر اینکه سایر شرایط واجد شرایط بودن AIP را نیز داشته باشد.

بر اساس AIP، متقاضیان می‌توانند در حالی که منتظر تصمیم در مورد درخواست اقامت دائم خود هستند، به‌طور قانونی در کانادا کار کنند و برای دریافت مجوز کار موقت اقدام کنند. این مجوز کار به برنامه AIP و کارفرمای تعیین‌شده‌ای که شغل را به آن‌ها ارائه داده است، مرتبط است.

افرادی که واجد شرایط برنامه AIP نیستند، ممکن است از طریق یکی از برنامه‌های مهاجرتی استانی (PNP) استان‌های آتلانتیک کانادا برای مهاجرت اقدام کنند.