تا زمانی که تمام معیار ها از جمله شرایط حضور فیزیکی را داشته باشید، می‌توانید شهروند کانادا شوید. کانادا از شما می خواهد که حداقل سه سال یا ۱۰۹۵ روز از پنج سال قبل از درخواست شهروندی کانادا در این کشور زندگی کرده باشید. دوره محاسبه از روزی شروع می شود که شما مقیم دائم شده‌اید.
اگر قبل از تبدیل شدن به مقیم دائم در کانادا به عنوان یک مقیم موقت زندگی می کردید، می توانید مقداری از آن زمان را در شرایط حضور فیزیکی خود لحاظ کنید. هر روزی که در پنج سال گذشته در کانادا به عنوان مقیم موقت سپری شود، نصف روز محسوب می شود. شما می توانید حداکثر یک سال یا ۳۶۵ روز به عنوان مقیم موقت برای شرایط حضور فیزیکی استفاده کنید.
زمان سپری شده در خارج از کانادا در ۱۰۹۵ روز مورد نیاز برای شهروندی کانادا محاسبه نخواهد شد. برای تعیین اینکه آیا شرایط استثنایی وجود دارد یا خیر، قضات شهروندی کانادا به حقایق خاص و شرایط فردی هر پرونده نگاه خواهند کرد. موارد زیر لیستی از عواملی است که در برخی موارد ممکن است منجر به خم شدن قانون ۱۰۹۵ روز شود:
- متقاضی در اکثر دوره های مورد نیاز به غیر از غیبت های اخیر که بلافاصله قبل از ارائه درخواست شهروندی کانادا رخ داده است، بطور فیزیکی در کانادا حضور دارد.
- حتی اگر متقاضی به طور منظم کانادا را ترک می کند، خانواده و وابستگان او به زندگی خود در کانادا ادامه می دهند.
- الگوی کلی حضور فیزیکی متقاضی در کانادا نشان می دهد که او به خانه خود در کانادا بازمی گردد و صرفاً به کانادا “بازدید” نمی کند.
- با وجود غیبت های مکرر، تعداد کل روزهای غیبت از کانادا نسبتاً کم است.
- غیبت فیزیکی از کانادا به دلیل یک وضعیت کاملاً موقتی مانند اشتغال یا تحصیل در خارج از کشور برای مدت زمان محدود ایجاد می شود.
- کیفیت ارتباط متقاضی با کانادا بسیار مهمتر از آنچه با هر کشور دیگری وجود دارد است، همانطور که با مشارکت متقاضی در کار و سرمایه گذاری های تجاری کانادایی، سازمان های اجتماعی و پرداخت مالیات بر درآمد کانادا منعکس می شود.