وظیفهٔ افراد شاغل در حوزهٔ پیراپزشکی انجام مراقبت‌های اولیه و فوریت‌های پزشکی پیش از انتقال بیمار به بیمارستان است، آنها سپس بیمار را برای مراقبت‌های پزشکی بیشتر به بیمارستان‌ها یا سایر مراکز پزشکی و درمانی منتقل می‌کنند. آنها در شرکت‌های خدمات آمبولانس خصوصی، بیمارستان‌ها، ادارات آتش‌نشانی، ادارات و سازمان‌های دولتی، شرکت‌های تولیدی، معادن و سایر مؤسسه‌ها در بخش خصوصی استخدام می‌شوند. امدادگرانی که سوپروایزر هستند، در این گروه شغلی قرار می‌گیرند.

• پیراپزشک – مراقبت‌های ویژه
• دستیار فوریت‌های پزشکی پیشرفته
• دستیار احیاء قلبی و عروقی پیشرفته (ALS)
• هماهنگ‌کنندهٔ احیاء قلبی و عروقی پیشرفته (ALS)
• امدادگر – احیاء قلبی و عروقی پیشرفته (ALS)
• کادر آمبولانس
• کارآموز – کادر آمبولانس
• سرپرست کادر آمبولانس
• راننده امبولانس
• کارآموز – راننده آمبولانس
• سرپرست خدمات آمبولانس
• رئیس واحد خدمات آمبولانس
• تکنسین آمبولانس
• دستیار امدادگر
• سرپرست آمبولانس
• امدادگر مراقبت‌های ویژه
• بهیار – دکل حفاری
• تکنسین بهیاری – دکل حفاری
• سرپرست پزشکی دکل حفاری
• کارورز پزشکی – دکل حفاری
• کادر فوریت‌های پزشکی (EMA)
• تکنسین فوریت‌های پزشکی – پیراپزشکی / پیراپزشکی مراقبت‌های پیشرفته (EMT – P/ACP)
• تکنسین فوریت‌های پزشکی – پیراپزشکی مراقبت‌های اولیه (EMT – PCP)
• تکنسین فوریت‌های پزشکی (EMT)
• تکنسین فوریت‌های پزشکی – پیراپزشکی (EMT-P)
• بهیار – فوریت‌های پزشکی
• امدادگر – انتقال نوزاد
• بهیار – مراقبت‌های دوران نقاهت
• دستیار پزشک (پیراپزشک)
• تکنسین پزشکی
• تکنسین فوریت‌های پزشکی نوزادان
• تکنسین مراقبت‌های پزشکی نوزادان
• بهیار
• تکنسین فوریت‌های پزشکی – پیراپزشک
• کارورز – پیراپزشکی
• امدادگر – مراقبت‌های اولیه
• بهیار رسمی – مراقبت‌های اولیه
• سرپرست کارکنان آمبولانس

ارزیابی میزان جراحات یا آسیب افراد دچار حادثه، بیماران مبتلا به بیماری تنفسی و استرس، قربانیان مسمومیت بیش از حد، قربانیان حوادث صنعتی و سایر افراد بیمار یا مجروح برای تعیین نوع درمان اورژانسی

انجام مراقبت‌های اورژانسی قبل از بیمارستان برای بیماران مانند اکسیژن درمانی، احیای قلبی – ریوی (CPR)، ثابت کردن ستون فقرات، بانداژ و آتل‌بندی

تزریق داخل وریدی (IV)، استفاده از تجهیزات کمکی برای تنفس و گردش خون بهتر، تجویز داروها و ارائه سایر درمان‌های اورژانسی ویژه برای بیماران

انتقال هوایی، آبی و زمینی بیماران به بیمارستان یا سایر مراکز پزشکی برای مراقبت‌های پزشکی بیشتر

همکاری با مراکز اعزام آمبولانس، کارکنان بیمارستان، پلیس، آتش نشانان و اعضای خانواده برای اطمینان از جمع‌آوری اطلاعات لازم و انجام درمان مناسب

مستندسازی و ثبت نوع صدمات و بیماری‌ها و درمان انجام‌شده

در صورت لزوم، کمک به پرسنل بیمارستان در ارائه خدمات پزشکی

نگهداری تجهیزات و لوازم مراقبت‌های اورژانسی

در صورت نیاز آموزش و نظارت بر سایر کارکنان این گروه شغلی

کمک به تریاژ بیماران اورژانسی

• تکمیل یک دورهٔ آموزشی یک تا سه سالهٔ کالج: دورهٔ آموزشی در بیمارستان، یا دورهٔ پیراپزشکی معتبر، یا دورهٔ تکنسین فوریت‌های پزشکی
• در تمام استان‌ها دریافت مجوز فعالیت از سازمان نظارتی مرتبط استانی الزامی است.
• کسب گواهینامه مناسب برای رانندگان وسایل نقلیه اورژانسی الزامی است.