افزایش حداقل دستمزدها برای مشاغل با دستمزد بالا از تاریخ ۸ نوامبر ۲۰۲۴

مشاغل با دستمزد بالا در برنامه TFW نیاز دارند که حداقل ۲۰ درصد بالاتر از نرخ دستمزد میانگین استان یا منطقه خود به کارگران خارجی پرداخت کنند. این تغییر به معنی افزایش ۵ تا ۸ دلار در هر ساعت بسته به منطقه است. مشاغلی که به این حد دستمزد نمی‌رسند، به عنوان مشاغل کم‌درآمد طبقه‌بندی خواهند شد و تحت الزامات سخت‌تری قرار می‌گیرند.

پیش‌بینی می‌شود که این تغییرات باعث کاهش ۲۰ هزار درخواست تأیید شده شود و حدود ۳۴ هزار موقعیت شغلی به گروه مشاغل کم‌درآمد منتقل شوند. دولت امیدوار است با این تغییرات، کارفرمایان بیشتر به استخدام نیروی کار داخلی روی بیاورند.

قوانین سخت‌گیرانه‌تر برای مشاغل کم‌درآمد

گروه مشاغل کم‌درآمد که پیش‌تر نیز شامل الزامات سختی بود، اکنون تحت قوانین سخت‌گیرانه‌تری قرار گرفته است:

– حمل‌ونقل و مسکن: کارفرمایان باید هزینه بازگشت به کشور مبدأ و مسکن مناسب را برای کارگران خارجی فراهم کنند.

– تلاش‌های اضافی برای جذب نیروی داخلی: کارفرمایان باید دو روش اضافی برای جذب کارگران کانادایی با مهارت‌های مرتبط انجام دهند.

– محدودیت‌های استخدام: کارفرمایان در بخش‌های غیر ضروری می‌توانند حداکثر ۱۰ درصد نیروی کار خود را از طریق برنامه TFW استخدام کنند، به‌جز برخی استثناها مانند کشاورزی و بهداشت.

– محدودیت‌های منطقه‌ای بر اساس نرخ بیکاری: درخواست‌های (LMIA)) ارزیابی تاثیر بر بازار کار) برای مشاغل کم‌درآمد در مناطقی با نرخ بیکاری ۶ درصد یا بیشتر بررسی نمی‌شوند تا اولویت اشتغال به کارگران کانادایی اختصاص یابد.

دولت به کاهش نرخ بیکاری در گروه‌های کمتر نمایانده شده نیز توجه دارد:

– جوانان: با نرخ بیکاری ۱۳.۵ درصد برای جوانان در سپتامبر ۲۰۲۴، دولت از کارفرمایان می‌خواهد تا بیشتر از نیروی کار جوان داخلی استفاده کنند.

– کارگران بومی: نرخ بیکاری برای بومیان در سال ۲۰۲۳ حدود ۷.۷ درصد بوده که بالاتر از ۴.۵ درصد برای کانادایی‌های غیربومی است.

– افراد دارای معلولیت: نرخ اشتغال برای افراد دارای معلولیت در سال ۲۰۲۲ تنها ۶۵.۱ درصد بوده، در حالی که این نرخ برای افراد بدون معلولیت ۸۰.۱ درصد بوده است.

تاثیرات بر کارفرمایان و کارگران

تغییرات در برنامه TFW پیامدهایی را برای کارفرمایان و کارگران به دنبال دارد:

– افزایش هزینه‌ها برای کارفرمایان: حداقل دستمزدهای جدید منجر به افزایش هزینه‌های حقوق و دستمزد برای کارفرمایان خواهد شد.

– کاهش دسترسی به نیروی کار خارجی: قوانین سخت‌گیرانه‌تر و محدودیت‌های بیشتر بر تاییدیه‌های LMIA به ویژه در بخش‌های غیرضروری می‌تواند دسترسی کارفرمایان به نیروی کار خارجی را کاهش دهد.

– تشویق به استخدام داخلی: دولت امیدوار است با این تغییرات، کارفرمایان بیشتر به استخدام شهروندان کانادایی به ویژه گروه‌های کمتر نمایانده شده بپردازند.

نتیجه‌گیری

این تغییرات، نشان‌دهنده تعهد کانادا به حفظ بازاری است که نیازهای نیروی کار و محافظت از کارگران را متعادل می‌کند. کارفرمایان باید به سرعت با این تغییرات تطبیق یابند تا از رعایت مقررات اطمینان حاصل کنند، در حالی که کارگران، چه داخلی و چه خارجی، از حمایت‌های بیشتری بهره‌مند خواهند شد.